Activiteiten in de Stad der Doden (Cairo)

De Stad der Doden is een Arabische necropolis in het zuidoosten van Caïro. Omdat het een netwerk van graven en mausolea heeft, staat het bekend als "el'arafa" wat "de begraafplaats" betekent. Samen met een rondleiding door de piramides van Gizeh is de Stad der Doden een van de plaatsen die u moet zien tijdens uw verblijf in Caïro.

U kunt kiezen voor een snelle taxirit van het stadscentrum naar de Qait Beh Moskee, de prijs is ongeveer 4 euro, een uitstekend startpunt voor uw reis door de Dodenstad. De kalligrafie van de Koran en de Arabische goddelijke symbolen in het complex zijn inspirerend. Als je wat extra kleingeld op zak hebt, raad ik je aan een fooi te betalen aan de conciërge, zodat je de minaret kunt beklimmen. Het uitzicht vanaf de minaret is ongeëvenaard in Caïro.

Wandel door de straten van de Dodenstad in het gezelschap van een gekwalificeerde Egyptologische gids als u naar het noorden gaat om de hoogtepunten van deze immense necropolis te bekijken. Het voordeel van een rondreis is dat u zich comfortabel kunt verplaatsen met een privétransfer van uw hotel naar de Dodenstad en terug (minibusvervoer met airconditioning).

Omdat het een minder stedelijk gebied is, zult u het op prijs stellen te worden begeleid door iemand die de plaats perfect kent. De rondleidingen kosten ongeveer 35 euro en duren gemiddeld 4 uur.

Deze necropolis is even populair geworden als elke andere belangrijke bestemming in de Egyptische hoofdstad, dus wees niet bang om naar elk detail te vragen en dwaal vrij rond vanaf het begin van de rondleiding tot het einde. Maar *het is raadzaam om overdag te gaan, om elk hoekje en gaatje van de necropolis in detail te bekijken.

Tijdens deze rondleidingen door de Dodenstad verkent u de pleintjes waar kinderen voetballen, dicht bij historische graven. U doorkruist ook de smalle gangen die naar de verschillende moskeeën leiden. Geloof me, de sfeer in deze smalle straatjes is iconisch.

Er worden ook veel evenementen georganiseerd in dit gebied en u kunt de volgende Facebook-pagina raadplegen voor komende evenementen.

Vergeet niet een eerbetoon te brengen aan de Egyptenaren die sneuvelden in de oorlog van 1967 tegen Israël, net ten zuiden van de Amir Qurqumas Moskee. Er zijn hier veel slordige en heldhaftig vormgegeven grafstenen ter erkenning van de dappere Egyptenaren. Dit gebied heeft de neiging meer toeristen en plaatselijke bewoners te hebben, dus u kunt ook van de gelegenheid gebruik maken om vragen te stellen en een gezamenlijke ervaring op te doen.

Als de omstandigheden en de tijd het toelaten, neem dan de tijd om met de plaatselijke bevolking te praten, van wie velen fatsoenlijk Engels spreken. U zult zeker inspirerende verhalen horen over familie en vaderlandsliefde. U kunt ook de mensen ontmoeten die werken in de Stad van de Doden, vol met winkels, ambachtelijke ateliers.... Het zijn immers de indrukken en herinneringen aan de mensen die je overal met je meedraagt. De meeste inwoners spreken zeer goed Engels, vooral de jongeren.

Als er een evenement of concert is in MASQ (Maqad van Sultan Qaitbai; een gratis amusementsvereniging met theater- en dansvoorstellingen), stroomt het er vol met Egyptische hipsters, artistieke expats en architectuurliefhebbers.
Net zoals de ruime ontvangsthal ooit Mamlukse royalty's verwelkomde, verwelkomt het vandaag de dag alles van moderne kunsttentoonstellingen tot levendige muziekconcerten, en deze culturele evenementen worden vaak geregeld door MASQ. Kijk op de Facebook-pagina van MASQ voor meer informatie.
Als u in november (beginnovember) naar Caïro gaat, raad ik u D-CAF aan, het jaarlijkse festival voor hedendaagse kunst. Ook zijn er presentaties van werk van hedendaagse kunstenaars, wandelingen en muziekfestivals.

Deze evenementen spelen een cruciale rol bij het praktisch in gebruik nemen van historische gebouwen en zorgen ervoor dat de structuren in goede staat blijven en niet in de steek worden gelaten. De bewoners profiteren ook van programma's voor sociale ontwikkeling. En het helpt allemaal om het stigma rond de Dodenstad, waar veel toeristen niet durven komen, langzaam weg te nemen.

De eens zo glorieuze Mamlukse graftombe, gebouwd in de jaren 1340, vertoont ondanks enkele afbrokkelende muren sporen van pracht en praal.

Het mausoleum diende ooit als woonhuis met twee verdiepingen en prachtige inscripties op de trap en het plafond. Hoewel het zeker niet in de beste staat verkeert, zijn er nog steeds Ottomaanse grafstenen, kleurrijke tegels en geschriften op steen te zien.

Er is meer in de Stad der Doden dan de historische monumenten van haar prachtige verleden. Er is ook prachtige graffiti.

Muurschilderingen barsten uit onverwachte hoeken van leven om de buurt vreugde en kleur te geven. Er is een lachende muis met het woord ahlan (welkom) geschilderd op een hoek van de Salah Salem Highway die je de mysterieuze straten van de Dodenstad in trekt.

In en rond de Maq'ad, en verderop in de Souq Street, zijn er meer ingenieuze afbeeldingen van deze muis: hij houdt een kat bij de ketting vast of rent weg van een ontrafelende mummie. De muis is een originele creatie van de Poolse kunstenaar Franek Mysza, die voor het eerst naar de Dodenstad kwam voor een kunstproject.

In de Stad der Doden begon Mysza met het schilderen van enkele particuliere huizen (met toestemming van de eigenaars). Veel bewoners waren aanvankelijk sceptisch, maar toen de muis eenmaal aandacht begon te krijgen, wilden anderen zich aansluiten bij de artistieke trend.

Deze straat heeft op sommige gebouwen verschillende gebeeldhouwde koepels die herinneren aan het glorieuze tijdperk van het bewind van Qaitbey. Er is de Mysza muis in sommige zijstraten. En er is een muurschildering van een oude Egyptische koning naast graffiti van voetbalster Mohammed Salah. De smalle straat komt uit op een breder plein met een heldere groentemarkt en een kiosk vol versnaperingen.

Loop door de El Souq straat en je ziet een gebeeldhouwde boog met de typische ingewikkeldheid van de Mamlukse architectuur die zijn hoogtepunt bereikt in de moderne flatgebouwen.

Een huis is versierd met een muurschildering van de Kaaba, waaruit blijkt dat de bewoners naar Mekka zijn geweest. In de deuropeningen staan planten in potten en er zijn een paar kleine shisha cafés. U kunt ook Mamlukse koepels of grafstenen zien vanaf de straat zelf.

Vergeet niet het Faraj ibn Barquq complex te bezoeken met zijn prachtige moskee en lommerrijke binnenplaats.De bewaker kan u begeleiden of u kunt zelf naar binnen gaan en rondlopen.

De grote binnenplaats heeft twee chevron-gesneden stenen koepels. Een van de grootste monumenten van de Mamluk-periode in Burgi, het complex dateert van 1400-1411 na Christus. Sultan Faraj bouwde het complex als eerbetoon aan zijn vader, Sultan Barquq.
Het complex markeert een van de eerste tekenen van verstedelijking in een Caïro dat toen slechts een uitgestrekte woestijn was. Het complex bevat ook baden, graanmolens en waterraderen.

De Stad van de Doden staat bekend om zijn glasblazers, en hier vindt u een paar werkplaatsen die van alles verkopen, van vazen en drinkbekers tot kerstornamenten van Caïro. Het is vermeldenswaard dat deze ambachtslieden zeer flexibel en professioneel zijn als het gaat om het maken van creaties, dus als u hen zover krijgt dat ze uw idee begrijpen, is het slechts een kwestie van minuten voordat u dat idee tot bloei ziet komen.

De Ramadan, met zijn feestelijkheden vol licht en eten, is een *geweldige tijd om deze necropolis te verkennen. Tijdens de vakantie worden vaak allerlei evenementen georganiseerd, van Egyptische volksdansen tot tanoura (een traditionele dans) en theatervoorstellingen.

Als u van het nachtleven in de Egyptische hoofdstad en met name de Dodenstad wilt genieten, kunt u overwegen om tijdens de Ramadan te komen.

Als uw honger naar Mamlukse architectuur niet is gestild tijdens uw wandeling door de straten van de Dodenstad, ga dan verder naar het noorden om te genieten van twee van de meest geprezen gebouwen: de Amir Qurqumas Moskee en het Sultan Inal Funerary Complex.

Het prachtige in steen gehouwen arabesk ontwerp en de mogelijkheid om de site op eigen houtje te ontdekken maken deel uit van dezelfde ervaring. Aan deze complexen waren niet alleen moskeeën en graven verbonden, maar ook markten, woningen en bouwateliers voor het onderhoud van de architectonische structuur, details die u zult waarderen zodra u in het gebied aankomt.

Er leefden altijd mensen in deze Stad van de Doden. En tegenwoordig is er niet veel verschil meer tussen dit gebied en andere wijken van Caïro. Er zijn hoogbouwflats, groentemarkten, scholen en cafés.

Er heerst echter een sfeer in de Stad der Doden die je nergens anders vindt. Het is een rustige plaats vergeleken met het grootste deel van Cairo. De smalle onverharde straten betekenen minder verkeer en lawaai.

En hoewel sommige bedrijven wandeltochten aanbieden, is de Stad der Doden nog grotendeels onontdekt door toeristen. Er zijn ook geen souvenirwinkels of opdringerige verkopers die grote koopjes beloven, maar toch zit het vol met schatten die je niet zult vinden in de moderne buitenwijken van de stad. Sommige zijn liefdevol gerestaureerd, terwijl andere in hartverscheurende verwaarlozing liggen.

Het gebied bevat ongeveer 30 Mamlukse monumenten, die tot het UNESCO erfgoed behoren. Het bevat ook veel 19e eeuwse Ottomaanse graven van grote historische waarde.

De Stad der Doden is een ongerept deel van de stad. Het is ook een plek die stereotypen tart- er is een duidelijke mix van intellectuelen, van universitair afgestudeerden of mensen die zeer vloeiend Engels spreken tot mensen die analfabeet zijn of nooit een schoolopleiding hebben gehad.

De Dodenstad werd gesticht door Amr ibn al-As, die de Arabische verovering van Egypte leidde in 642 na Christus. Aanvankelijk werd de necropolis alleen bewoond door soefi-mystici. Het Fatimiden Kalifaat zag de Dodenstad als een plaats voor pelgrimstochten. Later hielden de Mamlukse sultans militaire parades, religieuze vieringen en processies, terwijl ze hun paleizen bouwden aan de hoofdwegen van de begraafplaats. Tijdens het Ottomaanse tijdperk was de necropolis bezaaid met soefi colleges en madrasas.